Het was rond het jaar 1800 in de Lage Landen. Het tijdperk van de stadhouders was voorbij, en Napoleon Bonaparte rukte op vanuit het zuiden … Toen werd Willem I Frederik de eerste koning der Nederlanden, en stelde de dynastie van de Oranjes veilig.

Macht

Willem I Frederik werd geboren in Huis Ten Bosch in Den Haag, waar tegenwoordig koning Willem-Alexander en koningin Máxima wonen. Toen de Fransen in 1795 oprukten, moesten hij en zijn vader vluchten naar Engeland. Willem legde zich er echter niet bij neer en wist toch zijn macht te vergroten op het Europese vasteland.

Houten kroon

Toen het gevaar van Napoleon geweken was, keerde Willem I in 1813 terug om ‘soeverein vorst' te worden. Op 16 maart 1815 werd hij gekroond tot eerste Koning der Nederlanden. Voor de inhuldiging werd een houten kroon beschilderd met goud. Klaarblijkelijk was er geen echte gouden kroon beschikbaar.

Koning-koopman

Willem I ging de geschiedenis in als een eigenzinnig vorst, die zich niet veel aantrok van zijn regering. Hij investeerde weliswaar in industrie en infrastructuur, waarbij hij veel uit eigen zak betaalde. Maar hij werd vooral zelf erg rijk, terwijl een groot deel van het volk arm was. Het leverde hem de bijnaam ‘koning-koopman' op - lang niet door iedereen positief bedoeld.

Belgische Revolutie

In de Zuidelijke Nederlanden was Willem I niet geliefd onder de Franstalingen en de Katholieke elite. De Belgische Revolutie brak uit, en in 1839 moest Willem de afhankelijkheid van de Belgische staat erkennen. Daarop nam hij in 1840 afstand van de troon en ging voortaan door het leven als graaf van Nassau. Willem stierf op 71-jarige leeftijd en werd bijgezet in het familiegraf in de Nieuwe Kerk in Delft.

Tijdlijn »

Sluit tijdlijn ×
UA-28388632-1